Zarif sesin yankılanıyor kulaklarımda,
Ve masamın üstünde bana yaren ısırgan otu,
Nasıl da içten bir kaderin akdidir bu,
İkimizin de toprağına dokunmuş parmakların.

Görüyorsun işte, mustaribim ve fakat,
Şikayetçi değilim hasretinden,
Mevsim yaz ve yağmıyorsa yağmur,
Hasretinde demlenirim pekâlâ.

Sen benim güneşten esen rüzgarım,
Ve sen benim yağmurdan topladığım,
Çiçek kokulu bahçeler,
Şimdi bir rüya kadar yakın bana,
Fakat sabahlar yetmez, günü aydınlatmaya,
Uyan, uyan da gün aydın olsun.