Kelimelere fazla anlam yüklemek lazım. Renklere mesela… Misal her şeyin bize özel bir rengi olsa güzel olurdu.
Derler ki, aslında hepimiz dünyayı farklı renklerde görüyor olabilirmişiz. Ama çocukluğumuzdan beri hepimiz denize mavi dediğimizden sen kırmızı olarak görsen bile, kırmızının rengi maviymiş senin için.
Demek istediğim, boş versek tüm kabullenişleri. Hem ozandan öğrendiğim kadarıyla her kabulleniş de bir ölümmüş.
Sessizce değiştirsek biz bütün dünyayı. Müziğin rengi gümüş olsa bize kim karşı çıkar ki?
Senin sesin de gümüş olsun. En güzel şarkının en güzel notası senin kadar güzel diyemem ben. Çünkü sen konuştuğunda gümüş gelir benim aklıma. Ve gümüşün ne kadar güzel olduğunu ben anlatmadan bilemez hiç kimse.
Anlamsız kılmayalım mı bütün öğretilenleri?
Zümrüt çok değerliymiş gibi davranıyor herkes. Sebebi de çok az insanın sahip olmasıymış hem de. Alçaklığa bakar mısın? Olsa ya, herkesin sahip olduğu bir şey en kıymetli. Sevgi olabilir bence. Neticede hepimiz zengin olmayacağız, o, kuralları bize sormadan yazılan dünyada. Ama hepimiz sevebiliriz. Hatta hepimiz severiz. Ben seni severim, başkaları başkalarını. Onların aşkı beyaz olsun benimki karanlık.
Hayır! Eğer zümrütü kıymetli yapan rengiyse eğer, bundan sonra bütün zümrütler senin gözlerinin renginde.
Boş versene gerçekleri artık.
Yağmuru çok severim ben. Sen de seviyorsan eğer yağmuru, yağmur kırmızı olsun bundan sonra. Yağmur yağdığında saçların geliyor aklıma. Bir kırmızı kaplıyor ki içimi, sorma.
Saçlarını gördüğümde yağmur gelmemişti hiç aklıma. Ne garip…
Yalanın rengi yeşil olsun, şu andan itibaren. Laf aramızda renk körlüğü var bende. Yeşili kırmızıya benzetiyorum ısrarla. Halimi düşünsene, en büyük günahlardan biri bile seni hatırlatıyor bana.
Değişiyorum ben, eskiyorum. Yaşlanıyorum. Renkler değişmiyor. Gözlerimi kapatıyorum, renkler kayıyor, siyah kaplıyor gözlerimi. Hayli karanlık aklımdaki düşünceler. Gece kapatıyor yollarımı. Gündüz bağlıyor kollarımı. Sana doğru koşmak istiyorum. Koşmanın rengi mavi olsun bu arada. Koşamıyorum. Gözlerim görmüyor kırmızıyı ama aklımdan çıkmıyor saçların. Ve gözlerin…